ေခါင္မိုး နဲ ့အမိုး တူပါသလား

တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ ေလးပါ။ ခ်မ္းခ်မ္း တုိ ့သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ အနီးကပ္စာေမးပြဲသြားတက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေပါ့။
ခ်မ္းခ်မ္းတို ့ ျမိဳ ့ေလးကေန ေမာ္လျမိဳင္တကၠသိုလ္ ကိုေရာက္ဖို ့တစ္နာ၇ီေက်ာ္ေလာက္ကားစီးရပါတယ္။
ကားက ဟိုင္းလက္စ္ အမိုးနဲ ့ကားေတြပါ။ေယာက်ၤားေလးေတြက ကားေခါင္မိုးေပၚမွာထိုင္ရပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြက
ကား၀မ္းထဲမွာ အေယာက္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ထိုင္ရပါတယ္။နယ္ျမိဳ ့ေလးဆိုေတာ့ ကားရပ္ဖို ့သီးသန္ ့ဂိတ္ေတြ မရွိဘူး။
လမ္းမွာရွိတဲ ့ခရီးသည္ကေတြ ့တဲ့ေနရာမွာတက္စီးလို ့ရတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ မုက်ိ နတ္ၾကီးေခ်ာင္ က်ံဳက
၇ြာေလးေတြေတာ့အမ်ားၾကီးေပါ့။


နတ္ၾကီးေခ်ာင္ဆိုတဲ့့၇ြာလမ္း၀ကေန ေတာင္ေပၚလမ္းကိုသြားရင္
ေတာထဲမွာတကယ့္ကရင္အစစ္ေတြေနတဲ ့ကရင္ရြာေလးေတြေတာ့အမ်ားၾကီးပဲ။နတ္ၾကီးေခ်ာင္ဂိတ္ေရာက္ရင္ေတာ့
ျမိဳ ့ကိုတက္မယ့္ ကရင္၇ြာ ေလးက ခ၇ီးသည္ကိုေစာင့္ဖို ့ ကားကခဏ ရပ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကားေပၚက္ို
အသက္ ၆၀ နီးပါး ကရင္လင္မယား ၂ေယာက္တက္လာပါတယ္။ ေန ့လည္ ၁၁ နာ၇ီဆိုေတာ့ ေန လည္းပူေနျပီမို ့
အသက္ၾကီးတဲ ့ကရင္ၾကီးကို စပယ္ယာေလးက သနားျပီး ကားေခါင္မိုးေပၚမတက္ထိုင္္ခိုင္းပဲနဲ ့ကား၀မ္းထဲမွာပဲ သူ ့မိန္းမနဲ ့အတူထိုင္ခိုင္းပါတယ္။

က်ံဳက ဆိုတဲ့ရြာေလးကိုေရာက္ေတာ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးနဲ ့မိန္းကေလး ၅ ေယာက္ေလာက္ ကားေပၚတက္ေတာ့
စပယ္ယာ မြန္ေလးက ကရင္အဖိုးၾကီးကို

“ဖထီး..ဖထီး အမ်ိဳးသမီးေတြကားေပၚတက္လာျပီဗ် ဖထီး အမိုး ေပၚတက္ထိုင္ေပးလိုက္ပါ”

ကရင္အဖိုးၾကီးက..

“ဘာကြ.မင္းဘာစကားေျပာတာလဲ စပယ္ယာေလး.ငါ လူၾကီးခ ေပးထားတယ္ေလ မထိုင္နိဳင္ဘူးေ၀့
.မင္းတို ့စပယ္ယာေတြအေၾကာင္းမသိရင္ခက္မယ္ေ၀့.ခ၇ီးသည္ေတြကို ငါးခ်ဥ္လို သေဘာထားျပီးတင္ခ်င္သလိုတင္ေနတာေ၀့
ဒီမွာ ငါတို ့အသက္ရွုေပါက္ေတာင္ ပိတ္ေနျပီေ၀့”

လို ့စိတ္တိုတိုနဲ ့ေျပာထည့္လိုက္ေတာ့
စပယ္ယာမြန္ေလးကလဲ ကတိုးေကာ့ႏွပ္၇ြာ က မြန္စစ္စစ္..ကရင္အဘ ကလဲ ေတာင္ေ၇ွ ့၇ြာက ကရင္စစ္စစ္..
သူစစ္ ကိုယ္စစ္ဆိုေတာ့ ဗမာလို ေျပာတာေတာ္ေတာ္၀ဲပါတယ္..ေဘးကလူေတြေတာင္ ေသခ်ာနားေထာင္မွ နားလည္တာပါ။
ခ်မ္းခ်မ္းလဲ ဗမာလို မပီပါဘူးမြန္သံ၀ဲပါတယ္. တခ်ိဳ ့မြန္ ေတြက သ နဲ ့တ နဲ ့မပီလို ့၀ဲတာ ခ်မ္းခ်မ္းက စ နဲ ့ ရ နဲ ့မပီတာ

ခ်မ္းခ်မ္းကို ““ရွိလားလို ့ေမးရင္ ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ စိတယ္.မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ မစိ ဘူး””
လို ့ပဲျပန္ေျဖပါတယ္။စ နဲ ့ ရ နဲ ့မပီတာေလ .ဟီး..

အခုစပယ္ယာ ကိုမြန္ေလး ကလဲ ကရင္အဘိုးၾကီးနားလည္ေအာင္ဗမာလိုေနာက္တစ္ေခါက္ ၾကိဳးစားေျပာရွာပါတယ္။

““ဖထီး ဖထီးက ေယာက်ၤားေလးပဲ အမိုးေပၚတက္ထိုင္ေပးလိုက္ပါဗ်ာ .အမ်ိဳးသမီးခရီးသည္ေတြအားနာစရာဗ်””

ကရင္အဘ(ဖထီး)ကလဲ..

““ဟ.စပယ္ယာေလးရ .နင့္အမိုးကိုယ္လံုးက ေသးေသးေလးေ၀့ ငါသူ ့အေပၚတက္ထိုင္ရင္ သူခံနိဳင္မွာမဟုတ္ေ၀့
ငါက မင္းအဘ (မင္းအေဖ) အ၇ြယ္ရွိတယ္ေ၀့””

အမ္..ကရင္အဘ ေျပာေတာ့မွ ခ်မ္းခ်မ္းတို ့အားလံုးျပံဳးခ်င္သြားတယ္ မြန္ နဲ ့ကရင္ေျပာေနၾကတာေတာ့ တစ္ခုခုလြဲေနျပီ..

““အာ..ဖထီး ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာက ဖထီးမိန္းမ အမိုးကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူးဗ်.ကားေခါင္မိုး. (အမိုး)ေပၚကိုေျပာတာဗ်””

ကရင္လို အေဖကို (ဖထီး) အေမကို (အမိုး) လို ့ခ်မ္းခ်မ္းတို ့ဘက္မွာေခၚပါတယ္.
အသက္ၾကီးတဲ ့ကိုိယ့္အေဖအရြယ္ ကရင္ေတြကိုေတြ ့ရင္ ဖထီး နဲ ့အမိုး လို ့ပဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေခၚပါတယ္။
္အခု ကိုမြန္ေလးေျပာလိုက္တဲ ့စကားကို ကရင္အဘ(ဖထီး)ၾကီး ထင္လိုက္တာက

““ဖထီး ဖထီး အမိုးေပၚတက္ထိုင္ အမိုးေပၚတက္ထိုင္”” ေျပာတာကို

““ အေဖ အေဖ အေမ့ေပၚတက္ထိုင္ အေမ ့ေပၚတက္ထိုင္””

သူ ့မိန္းမ ကရင္အဖြားၾကီး ေပၚတက္ထိုိင္ခိုင္းတယ္လို ့ထင္လိုက္တာပါ။
ကားေခါင္မိုး အိမ္ေခါင္မိုးေတြကို အမိုး လို ့ပဲ လြယ္လြယ္နဲ ့ ေခၚေနၾကတာေလ။
အခု အမိုး ခ်င္းမွားသြားေတာ့ ရွဳပ္ကုန္တာေပါ့။

ေခါင္မိုး လို ့ေခၚတာမွန္လား အမိုးလို ့ ေခၚတာမွန္လား။သူငယ္ခ်င္းတို ့ကေရာဘယ္လိုေခၚၾကလဲ.အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ျငိမ္းခ်မ္းတဲ ့ဘ၀ေလး ကိုယ္စီ ကိုယ္ငွ ရၾကပါေစလို ့ဆႏၵျပဳလွ်က္

Written...By....ခ်မ္းခ်မ္း(ရြာသူေလး) http://www.haymonchan.blogspot.com