မက်ည္းတန္ ရဲ ့ကမၼဖလ(ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီးမ်ားဖတ္ေစခ်င္ပါသည္)

လူေတြဟာ အခ်ိဳ ့က လွျပီး အခ်ိဳ ့ကရုပ္ဆိုးတယ္၊အခ်ိဳ ့မွာ ခ်မ္းသာျပီး အခ်ိဳ ့မွ ဆင္းရဲတယ္။ရွဳပ္ေထြးစံု
တဲ့ ေလာကဇာတ္ခံု လူတို ့ဘံုဟာ တစ္ေျပးညီတည္းရွိမေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ဘာ့ေၾကာင့္မ်ားလွလွပပေတြခ်ည္းျဖစ္မေနတာလဲ။ဘာ့ေၾကာင့္မ်ားခ်မ္းခ်မ္းသာသာၾကီးရွိမေနရတာလဲ။
သူမဘ၀ကို စိတ္ပ်က္အားငယ္မိတိုင္း ဒီအေတြးဒီေမးခြန္းေတြ ရင္ထဲအထိတိုး၀င္လာျပီး တႏုံ ့ႏုံ ့ခံစားရစျမဲ။
ငယ္စဥ္က သူမ်ားေတြ “ခါးကုန္းတဲ့ရုပ္ဆိုးမ”လို ့စေနာက္ခံရတိုင္း အေမ့ကိုငိုယို ရန္ေတြ ့မိ၏။

“ကၽြန္မကို ဘာလို ့ခါးကုန္းျပီးရုပ္ဆိုးေအာင္ ေမြးခဲ့တာလဲအေမ။လွလွပပေလးဘာလို ့မေမြးခဲ့တာလဲ”။

“ဟဲ့....မိန္းကေလးရဲ ့၊သားသမီးေတြအားလံုး အေခ်ာအလွခ်ည္းပဲ နင္တစ္ေယာက္ပဲ ဘယ္ ကအဘြားၾကီး၀င္စားမွန္းမသိ၊နင့္ဘာသာနင္ ခါးကုန္း ျပီး ငါ့ဗိုက္ထဲက ထြက္လာတာငါကဘာတတ္နိဳင္မွာတုန္း”

“ရွင္မ ဗိုက္ထဲက ထြက္လာတာဟုတ္လို ့လား..က်ဳပ္အမွိဳက္ပံုထဲကေကာက္ျပီးေမြးစားခဲ့တာေလ၊ဒါ့ေၾကာင့္ခါးကုန္းျပီး ရုပ္ဆိုးေနတာေပါ့”

အေမတစ္လွည့္အေဖတစ္လွည့္ သူမကို ခ်စ္စႏိုးနဲ ့က်ီစယ္ေနေသာအခါ ရွိဳက္ၾကီးတငင္ေျခေဆာင့္ငိုမိပါသည္။

“ဆင္းရဲလိုက္တာလဲ လြန္ပါေရာ..ဘယ္ေတာ့မ်ားမွကၽြန္ဘ၀ ကလြတ္မလဲမသိဘူး “ေဃာသက” သူေဌးအိမ္မွာ ေနပါလွ်က္
နဲ ့သူေဌးကေတာ္၀မ္းထဲ မ၀င္မိတာနာတယ္”
လိုခ်င္သည့္ အဆင္တန္ဆာ ပူဆာ၍မရတိုင္းလဲ အေမ့ကို ေထ့ေငါ့ေစာင္းခ်ိတ္မိျပန္ပါသည္။ ထိုအခါမ်ားမွာေတာ့အေမက ရယ္ေမာလွ်က္..

“အဲ့ဒါလဲ နင့္ကုသိုလ္ကံေပါ့မိန္းကေလးရဲ ့ သူေဌးကေတာ္၀မ္းထဲ၀င္ခဲ့ရင္ နင္လဲ သူေဌးသမီးျဖစ္ျပီးရတနာေတြ သီးေနေအာင္
ဆင္ရမွာေပါ့။အခုေတာ့ နင္က ငါ့လို ကၽြန္မ တစ္ေယာက္ရဲ ့၀မ္းထဲ၀င္လာေတာ့ ကၽြန္ ကေမြးတဲ့ ကၽြန္သေပါက္ ပဲျဖစ္ေတာ့မေပါ့”

အေမ့အေျပာေၾကာင့္အေမ့ကို စိတ္ဆိုးရမည္လား အေဖ့ကိုအျပစ္တင္ရမည္လား မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ပါ.

သူမမွာမိန္းမသားမို ့မလွခ်င္ပဲရွိပါ့မလား အေျခြအရံေတြနဲ ့ေ၇ႊဘံုေပၚမစံခ်င္ပဲ ၇ွိပါ့မလား၊
ယခုေတာ့ ႏံုခ်ာလြန္းလွသည့္သူမဘ၀က သူတစ္ပါးေျခဖ၀ါးေအာက္ကေျမမွဳန္ ့...
အေဖနဲ ့အေမက သူေဌးၾကီး..“ေဃာသက” အိမ္က အထိန္းေတာ္ ငယ္ကၽြန္
သူမကိုယ္တိုင္က ေကာသဗၺီျပည့္၇ွင္“ ဘုရင္ဥေတန”ရဲ ့အဂၢမေဟသီ “သာမာ၀တီ” မိဖုရားၾကီး
ကို ပန္းေတာ္၀ယ္ဆက္ေနရတဲ့့အထိန္းေတာ္ ..

“အိုေလ...ဒီအေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာင္းလဲမေတြးခ်င္ေတာ့ပါဘူး”...ဟု ဦးေခါင္းကို ဆတ္ခနဲ ခါရမ္းပစ္လိုက္သည္။

ထိုစဥ္မွာ....“အဖြားၾကီးအိုအို ခါးကုန္းကုန္း မေသပါနဲ ့ဦး” ဟု..လမ္းေပၚက ကေလးတစ္ခ်ိဳ ့ မၾကားတၾကား ေနာက္ေျပာင္
ကီ်စယ္ျပန္ပါသည္။ ေၾသာ္..စဥ္းစားဖို ့ေတာင္ မေကာင္းေတာ့တဲ့ဘ၀ပါလားေနာ္.၊တစ္ေန ့လံုးထိုင္ၾကည့္ေသာ္မွ ဘ၀င္အသဲရင္ထဲျငိစရာ အလွရွာမရ၊ရုပ္ဆိုးရတဲ့အထဲ ခါးကုန္းေနတဲ့အက်ည္းတန္မ..

ဒါ့ေၾကာင့္လူနဲ ့လိုက္ေအာင္ နာမည္ေပးထားတာက“ခုဇၨဳတၱရာ” တဲ့ ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြက သူမရဲ ့အားနည္းခ်က္ကို
ရင့္သီးစြာမေခၚပဲ “ေဒၚဥတၱရာ” လို ့ေခၚၾကတာမို ့ေက်းဇူးေတာ့တင္ရပါသည္။
သူမအသက္အ၇ြယ္ၾကီးလာသည့္တိုင္ ေဒၚဥတၱရာ လို ့ပဲအားလံုးကႏွုတ္က်ိဳးေနၾကျပီေလ။
သူမအလုပ္က နံက္ေစာေစာ သခင္မေလး မႏိုးခင္မွာ ပန္းသည္ “ေဒၚသုမန” အိမ္မွာပန္း၀ယ္ျပီး
ေန ့တိုင္းပန္းေတာ္ဆက္ရတဲ့အလုပ္ မို ့လို ့ဒီေန ့လဲ မင္းၾကီးေပးတဲ ့အသျပာ ၈ က်ပ္ကို က်စ္က်စ္ဆုပ္ျပီး
ေဒၚသုမနအိမ္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာနဖူးတြန္ ့သြားရပါသည္။

ခါတိုင္းဆို ေဒၚသုမန အိမ္ေ၇ွ ့မွာ ပန္းျခင္းအျပည့္ ခင္းထားေပမယ့္ ဒီေန ့ေတာ့ အိမ္ေ၇ွ ့မွာ ရွင္းလို ့ေျပာင္လို ့
အိမ္ထဲမွာေတာ့ စည္စည္ကားကားနဲ ့အမွိက္လွဲသူ၊ေကာ္ေဇာခင္းသူ၊ ပန္းအလွျပင္သူေတြနဲ ့ပ်ာယာခတ္အလုပ္ရွဳတ္ေနၾကသည္.
အိမ္နံေဘးျခံ၀င္းထဲမွာေတာ့ ခ်က္ျပဳတ္ေနၾကသူေတြ နဲ ့သူတို ့အားလံုးရဲ ့မ်ာက္ႏွာမွာ ျပံဳးေပ်ာ္ျမဴးၾကြေန၏ ။
စူးစမ္းစြာနဲ ့စိတ္၀င္တစားေငးေမာမိစဥ္မွာပဲ ေဒၚသုမန အိမ္ထဲကထြက္လာပါတယ္။

“ေဒၚဥတၱရာပါလား ေရာက္ေနတာၾကာျပီလား လွမ္းေခၚလိုက္ေရာေပါ့ ”

“ခုေလးတင္ေရာက္လာတာပါ ။ဆိုင္ခင္းထားတာမေတြ ့ဘူး ဒီေန ့ပန္းမေရာင္းေတာ့ဘူးလား။ လူေတြလဲအမ်ားၾကီးပဲ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ”

သူမရဲ ့အေမးကိ္ုေဒၚသုမန ေခါင္းခါလိုက္သည္။

“ဒီေန ့ပန္းမေရာင္းေတာ့ဘူးေဒၚဥတၱရာ ကၽြန္မတို ့အိမ္မွာ ဆြမ္းကပ္လွဴမလို ့စီစဥ္ေနၾကတယ္။ ပန္းေတြအလွျပင္ျပီးပူေဇာ္မယ္ေလ”

သူမမ်က္ႏွာပ်က္သြားရသည္။ လာရသည့္ခရီးက နီးနီးေလးမဟုတ္ ေဒၚသုမန ဆီက ပန္းမရလို ့တျခားသြားရွာလို ့လဲ
အခ်ိန္မရေတာ့ဘူး။ လူကလည္း အသက္ကေလးၾကီးလာေတာ့ ဟိုနားဒီနားသြားတာေတာင္ေမာခ်င္ခ်င္၊
ေန ့တိုင္းသခင္မေလးအၾကိဳက္ ပန္းေတာ္၀ယ္ဆက္ေနၾက။ဒီေန ့ပန္းမရရင္ေတာ့ သခင္မ မ်က္ႏွာညိုေပလိမ့္မည္။

“ပန္းမေရာင္းလို ့မျဖစ္ဘူးထင္တယ္ေဒၚသုမနရယ္.ေလးက်ပ္ဖိုးေတာ့ေရာင္းေပးပါ ေန ့တိုင္း၀ယ္ေနၾကပဲဟာ....”
“အားေတာ့နာပါတယ္ေဒၚဥတၱရာရယ္ ပိုက္ဆံဆိုတာ ေန ့တိုင္း၇ွာေနၾကပဲ ျမတ္ဗုဒၶနဲ ့သာ၀ကေတြကို လွဴရတဲ့
ကုသိုလ္ဆိုတာ အင္မတန္ ကံစပ္ျပီးတိုက္ဆိုင္လို ့သာ လွဴခြင့္ရတာ မလွဴရေသးပဲနဲ ့ဦးဦးဖ်ားဖ်ား မေရာင္းနိဳင္ပါဘူး..”
သူမစိတ္ဓါတ္အၾကီးအက်ယ္က်သြားမိသည္.ပန္းၾကိဳက္လွသည့္အရွင္မ မ်က္ႏွာညိုမွာလည္းမျမင္ခ်င္ပါ။

“ရွင္ကလဲမေရာင္းနိဳင္ေတာ့ ကၽြန္မမွာ အခက္ေတြ ့ေနပါျပီ ေဒၚသုမနရယ္”
သူမစကားေၾကာင့္ေဒၚသုမန ဂရုဏာျပံဳးျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။

“ဗုဒၶနဲ ့သာ၀ကေတြကို ဆြမ္းကပ္မယ့္အလွဴမွာ ပန္းပူေဇာ္မယ္ဆိုျပီးမေရာင္းပဲ ဆံုးျဖတ္ထားတာ.ဒီလိုလုပ္ပါလား ေဒၚဥတၱရာ
ဗုဒၶၾကြလာတဲ့အထိ ေစာင့္ျပီးတရားနာလိုက္ပါလား ျပီးတဲ့အခါ ပိုတဲ့ပန္းေတြ ေရာင္းေပးမယ္ေလ”
ဗုဒၶဆိုသည့္အသံ၊တရားနာလိုက္ပါလားဆိုသည့္ စကားေၾကာင့္ ဦးေခါင္းကေန ေျခဖ်ားထိ ၾကက္သီးေမြးညင္းမ်ားထသြားျပီး
ေက်ာထဲထိ စိမ့္၀င္ေအးျမသြားပါသည္။

တရားနာေနလွ်င္ အ၇ွင္မအေဆာင္သို ့ပန္းဆက္ဖို ့ေနာက္က်ေပလိမ့္မည္။စိတ္ဆိုးလွ်င္လဲဆိုးေစေတာ့။
မ်က္မာန္ေတာ္၇ွလို ့အျပစ္ေပးလွ်င္လဲ ခံလိုက္ရံုသာ။ဗုဒၶ၏တရားေတာ္ကို နာၾကားခြင့္ ဗုဒၶကိုဖူးေျမာ္ခြင့္ရဖို ့ဆိုတာ ၾကံဳခဲပါဘိျခင္း၊
တရားလည္းနာရမည္၊ပန္းလည္း၀ယ္နိဳင္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့.အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ့..။
သူမေခါင္းကို သြက္သြက္ေလးညိတ္ျပီး ေဒၚသုမနနဲ့အတူအိမ္ထဲလိုက္၀င္လာခဲ့၏။ တစ္အိမ္လံုးပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို ့၏ရနံ ့မ်ားျဖင့္သင္းပ်ံ ့ၾကိဳင္လွိဳင္ေန၏ ေရႊနန္းေတာ္ၾကီးလိုမခမ္းနားေသာ္လည္း ဆင္းရဲသားတို ့ဘ၀ မွာလဲ သန္ ့သန္ ့ပ်ံ ့ပ်ံ ့နဲ ့
တင့္တယ္ေနပါသည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာ နဲ ့သာ၀ကတို ့ၾကြေတာ္မူလာေသာအခါ ဗုဒၶရဲ ့အဆင္းက်က္သေရေတာ္ကို ၾကည္ညိုလွ်က္ ဂုဏ္ေတာ္၌ သက္၀င္မိေသာေၾကာင့္ မ်က္ေတာင္ခတ္ရန္ပင္ေမ့ေလ်ာ့ေနသည္။ သာယာၾကည္လင္ခ်ိဳျမေသာအသံျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶ တရားေဟာေနစဥ္
သူမမွာ တစ္ခုတည္းေသာ “ဧကဂၢတာ” တည္ျငိမ္ေသာစိတ္ျဖင့္ နာယူျပီး အလြတ္ရသည့္တိုင္ တစ္ထိုင္တည္းနဲ ့မွတ္သားထားလိုက္ပါသည္။

ဗုဒၶျမတ္စြာက ကံ ကံရဲ ့အက်ိဳးကို ယံုၾကည္လက္ခံရမယ္လို ့ေဟာခဲ့တာပဲ။လူသားေတြနဲ ့ေလာက တစ္ေျပးညီမရွိမွဳကို ဘယ္တန္ခိုး
ရွင္ကမွ ဖန္ဆင္းခဲ့တာမဟုတ္ဘူးတဲ့။ ကံကပစ္ခ်ေပးလိုက္တဲ့ ကမၼမ်ိဳးေစ့ကေနျပီး သေႏၶတည္ေမြးဖြားလာသူခ်ည္းသာျဖစ္ပါသတဲ့။
အာရံုအေတြ ့မွာ ခံစား၊ ခံစားေတာ့လိုခ်င္၊ လိုခ်င္ေတာ့ စြဲလမ္း၊ စြဲလမ္းတဲ့အတြက္ျပဳလုပ္၊
ျပဳလုပ္တာေၾကာင့္ပဋိသေႏၶ ေနမွဳ ျဖစ္ ......အဲ့ဒီမွာ ဘ၀ဆိုတာ ကမၼ ဘ၀ပါပဲ..ေစတနာပါတဲ့ျပဳလုပ္မွဳကို ပါဠိလို ကမၼလို ့ေခၚတယ္။ ကမၼကေနျပီး ကံ..ဆိုတဲ့စကား ျဖစ္လာတာပဲ..

ကံေကာင္းခ်င္ရင္ ေကာင္းတာကိုလုပ္ တစ္ေန့ မွာ ေကာင္းက်ိဳးခံစားရလိမ့္မယ္။ မေကာင္းတာကိုလုပ္ခဲ့ရင္ေတာ့ မေကာင္းက်ိဳးခံစားရျပီး ကံမေကာင္းတဲ့သူျဖစ္လာတာပဲ။ကံေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူးဆိုတာ
မိမိတို ့ရဲ ့...အျပဳအမူ..အေျပာအဆို..အၾကံအစည္..ေကာင္းမေကာင္းအေပၚတိုက္ရိုက္မူတည္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲဘယ္သူမျပဳမိမိမွဳ
ဆိုတဲ့ စကား ရွိခဲ့တာပဲ.။တဏွာ မာန ဒိဌိ ဆိုတဲ့ ပပဥၥ မ်က္လံုးနဲ ့ဘ၀ကို အႏုေလာမ ရွဳေထာင့္ကၾကည့္ရင္ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ
လို ့ျမင္တယ္။ တဏွာမ်က္စိနဲ ၾကည့္ရင္ဘ၀ ကို တက္မက္စရာလို ့ျမင္တယ္။ မာနမ်က္စိနဲ ့ၾကည့္ရင္မာန္တက္စရာလို ့ျမင္တယ္၊ ဒိဌိမ်က္စိနဲ ့ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဘ၀ဟာ အားကိုးစရာေပါ့။ဒါ့ေၾကာင့္လူေတြဟာ ဘ၀ ကိုတက္မက္ေနၾကတယ္။ မာန္တက္ေနၾကတယ္ အားကိုးေနၾကတယ္ေလ။
ညဏ္ဦးစီးတဲ့ ပဋိေလာမ ရွဳေထာင့္ကၾကည့္ရင္ ဘ၀ဆိုတာ ရုပ္နာမ္ခႏၶာ အစုအေ၀းသာျဖစ္တယ္။ မဂၢင္မ်က္စိနဲ ့ၾကည့့္ရင္ေတာ့
စကၠန္ ့တိုင္း စကၠန္ ့တိုင္းမွာ ျဖစ္လိုက္ပ်က္လိုက္ ၇ွိေနတဲ့ျဖစ္ပ်က္အစဥ္သာျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီမတည္မျမဲ ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ ဘ၀ဟာ တက္မက္စရာလဲမဟုတ္ မာန္တက္စရာလဲမဟုတ္ ၊အားကိုးစရာအခိုင္အမာလဲ တစ္ကယ္မဟုတ္ပါဘူး၊
ေလာကကို အဘယ္ဖန္ဆင္းရွင္ကမွ ျပဳနိဳင္စြမ္းသည္မဟုတ္၊ ျဖစ္လာသမွ်ေသာ အက်ိဳး၀ိပါတ္တို ့၏အေၾကာင္းကံတရားသည္
ကိုယ္တိုင္သာတည္း၊
ကံေကာင္းသူျဖစ္ေအာင္မိမိကိုယ္သာဖန္တီးနိဳင္၏ ဘယ္ဖန္းဆင္း၇ွင္ ကမွ မဖန္တီးေပးနိဳင္ပါ။
ကံဆိုးသူျဖစ္ေအာင္လည္း မိမိသည္သာ စြမ္းနိဳင္ပါ၏ ဘယ္ဖန္ဆင္း၇ွင္ တန္ခိုးရွင္ကမွ မိမိကို ကံဆိုးေအာင္ မျပဳလုပ္နိဳင္ပါ။
..မိမိသည္ပင္လွ်င္ မိမိဘ၀ရဲ ့အလင္းေရာင္..
မိမိဘ၀ကိုလွပေစခ်င္ရင္ေတာ့ ဒါန သီလ ဘာ၀နာ စတဲ့ကုသိုလ္ အလင္းေလးထြန္းညွိမွ ကိုယ္တိုင္က လင္းလက္တဲ့ ခ်မ္းသာျခင္းအက်ိဳးကို ခံစားရမွာပဲ။“အတၱာဟိ အတၱာေနာ နာေထာ” မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ တဲ့
မွန္ကန္တဲ့အျမင္နဲ ့ပဋိေလာမ ရွဳေထာင့္က ညဏ္အျမင္နဲ ့မိမိဘ၀ကို သံုးသတ္သြားဖို ့အင္မန္မွာအေရးၾကီး လွပါသည္”။
အယူမွားေသာ တိတၳိတို ့၏လမ္းစဥ္ “သီလဗၺတာပရာမာသ” လည္း ဘ၀ဘ၀ မကပ္ျငိေတာ့ျပီ။
ေဒၚဥတၱရာတစ္ေယာက္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားထားတဲ့တရားေတာ္ကို တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ်မက်န္ အကုန္ မွတ္မွတ္သားသားျဖင့္နာယူခဲ့ရ၏

တရားပြဲအဆံုးမွာ “ေသာတပတၱိဖိုလ္”တည္ကာ သူမမွာ အရိယာႏြယ္၀င္ သူေတာ္စင္ျဖစ္သြားခဲ့ပါျပီ။
“ေသာတပန္” ..ဟူသည္ မိမိအသက္ႏွင့္လဲလွယ္ကာ ပဥၥသီလ ဆိုတဲ့ ငါးပါးသီလ ကိုျမဲျမံခိုင္ခံ့စြာ ေစာင့္ထိန္းၾကပါသည္။
တစ္ပါးသူအေပၚ၌ ငရဲက်သည္အထိ မနာလိုစိတ္ ၀န္တိုစိတ္ လည္း မရွိေတာ့ေပ။ အယူမွားျခင္း“မိစၦာဒိဌိ”လည္း
တစ္သက္တာအျပတ္ခြာ၏။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ (သီလ သမာဓိ ပညာ) သိကၡာသံုးပါး၊ အတိတ္သံသရာ၊ အနာဂတ္သံသရာ၊
အတိတ္ႏွင့္အနာဂတ္သံသရာ၊ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ တရား....ဤရွစ္ပါး တို ့၌ ၀ိစိကိစၥာ ယံုမွားသံသယ ရွိျခင္းကိုလည္း
အၾကြင္းမဲ့ပယ္ခဲ့ျပီျဖစ္၏။
ဗုဒၶကိုဖူးေတြ ့ျပီး ၍ ဗုဒၶတရားကိုနာၾကားျပီးေသာအခါ ၀ယ္ သူမဘ၀ ရဲ ့ဆိုး၇ြားလွတဲ့ကံအေၾကာင္းတရားဟာ
အတိတ္ဘ၀က သူမကိုယ္တိုင္ျပဳခဲ့တဲ့အကုသိုလ္ေၾကာင့္ပါလား။

တရားတည္းဟူေသာ ဓမၼေဆးျဖင့္ လွဳပ္လီလွဳပ္လဲ့နဲ ့ယိုင္နဲ့ေနတဲ့ ေျခလွမ္း မ်ားေတာင္ သြက္လက္ေနပါပေကာ။
လက္ထဲမွာ အသျပာရွစ္က်ပ္ဖိုးအျပည့္၀ယ္လာေသာ ပန္းမ်ားႏွင့္အတူသူမရဲ ့စိတ္ မ်ားကလန္းဆန္းတက္ၾကြလွ်က္..

“ပန္းေတြ မ်ားလွခ်ည္လားအေမ..ေမာင္ေတာ္မင္းၾကီးက ဒီေန ့ပန္းဖိုးပိုေပးလိုက္လို ့လား”

အိမ္ေတာ္ပါငယ္ကၽြန္မို ့လို ့သူမကို သာမာ၀တီ မိဖုရားက ရုိေသခ်စ္ခင္စြာနဲ ့“အေမ” လို ့ေခၚတတ္၏။
အ၇ွင္မလက္ထဲကို ပန္းကိုေပးျပီးေနာက္ ျပဳခဲ့မိေသာအျပစ္ တစ္စံုတစ္ရာကိ ုအမွန္အတိုင္း၀န္ခံရမည္မို ့ ေခါင္းကိုငံု ့ခ်လိုက္သည္။
ရင္ထဲမွာ ပူေလာင္ျခင္း ေတာ့မရွိ။အမွန္တရားကိ ုသူမရင္ဆိုင္ဖို ့အသင့္ပင္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
ေသာတပန္တို ့မည္သည္ ..ငါးပါးေသာသီလေတာ္ျမတ္ကို အသက္နဲ ့လဲ၍ ေစာင့္ထိန္းနိဳင္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။

“ဘုရင္မင္းျမတ္ ပန္းဖိုးပိုမေပးပါအရွင္မ ၊ေန ့စဥ္အ၇ွင္မအတြက္ပန္းဖိုး အသျပာ ၇ွစ္က်ပ္ေပးေနက်ပါ။
ဒါေပမယ့္ခါတိုင္းေန ့ေတြမွာ ေလးက်ပ္ဖိုးသာ ၀ယ္ျပီး က်န္တဲ့ေလးက်ပ္ဖိုးကိုေတာ့့ က်န္ေတာ္မ်ိဳးမ ေန ့စဥ္ ခိုးယူခဲ့မိပါသည္။
ဒီေန ့မွာေတာ့
ပန္းသည္ေဒၚသုမန ရဲ ့အိမ္မွာ ဗုဒၶရဲ ့တရားေတာ္ကိုနာယူခဲ့ရလို ့ ခိုးယူျခင္းဆိုတဲ့ မေကာင္းမွဳျပဳဖို ့့..ေၾကာက္လို ့
ငါးပါးေသာ သီလေတာ္ျမတ္ကို အသက္နဲ ့လဲျပီးေစာင့္ထိန္းေတာ့မွာမို ့ ပန္းဖိုးရွစ္က်ပ္ကို မခိုးမ၀ွက္ပဲ အကုန္၀ယ္ခဲ့ပါသည္။
အရွင္မေပးလိုေသာအျပစ္ေတာ္ကို ေပးေတာ္မူပါ ခံယူဖို ့အသင့္ပါ”။

“ဒီလိုဆိုရင္ ဗုဒၶရဲ ့တရားေတာ္ကို နာေနလို ့ေနာက္က်တယ္ေပါ့....ဟုတ္လား”

“မွန္ပါတယ္....အရွင္မ..”

မကြယ္မ၀ွက္ပဲ အမွန္အတိုင္းေျဖလိုက္သည္။

“ေန ့တိုင္း အသျပာ ေလးက်ပ္ခိုးယူမွဳ နဲ ့ဒီေန ့ပန္းဆက္ေနာက္က် တဲ့အတြက္ အျပစ္ဒဏ္ ေပးရလိမ့္မယ္”။

ႏွလံုး လွဳပ္ရွား အခုန္မ်ားလွ်က္ မ်က္ႏွာကို ေအာက္ခ်ထားလိုက္သည္။
ထားလွ်င္ရွင္..သတ္လွ်င္ေသ သူတို ့လက္ခုပ္ထဲကေရမို ့ဘာမွ်မတတ္နိဳင္ ။ျဖစ္လာသမွ် ကံအေၾကာင္းတရား ပါပဲ ဟုေအာက္ေမ့ကာသာေနေတာ့သည္။

“စိုးရိမ္သြားလားအေမ”
“ဗုဒၶရဲ ့တရားေတာ္ေတြကို တဆင့္ျပန္ ေဟာနိဳင္မလားအေမ”

စိတ္၀င္တစားေမးလာသည့္အ၇ွင္မအား ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
အရွင္မ၏ အျပံဳးမ်ားသည္ ႏူးညံ့လြန္းေပစြ..။
“ေဟာျပနိဳင္ပါတယ္...အရွင္မ ဗုဒၶရဲ ့တရားေတာ္ေတြ ကို ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ်မက်န္ ရေအာင္မွတ္သားနိဳင္ခဲ့ပါတယ္..
ဒါေပမယ့္...”
“ဒါေပမယ့္ ..ဘာျဖစ္လို ့လဲအေမ”
“ေလာကရဲ ့အထြတ္အထိပ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္ဘုရားရဲ ့တရားကို ေဟာၾကားဖို ့ရာ ျမင့္တဲ့ေနရာ ျမတ္တဲ့ေနရာ မွာ
သာသင့္ေတာ္ပါတယ္..ကၽြန္ေတာ္မက ကၽြန္မို ့လို ့ေအာက္မွာေနျပီး အရွင္မက အျမင့္မွာထိုင္ျပီးတရားနာတာမသင့္ေတာ္လို ့ပါ”

“ဒီ့အတြက္ မစိုးရိမ္ပါနဲ ့အေမ ဘုရင့္မိဖုရားမို ့လို ့ ေလာကအျမင္မွာ မသင့္ေတာ္ဘူးပဲထား..ျမင့္ျမတ္တဲ့တရားေတာ္ကို
ရိုေသေလးစားတဲ့အေနနဲ ့ အနိမ့္မွာ ထိုင္ဖို ့၀န္မေလးပါဘူး”
“ေကာင္းပါျပီအ၇ွင္မ”
အ၇ွင္မ၏ သလြန္ေညာင္ေစာင္းကို တရားေဟာ ပလႅင္ အျဖစ္ျပင္ဆင္လိုက္၏ သူမကို္ယ္တိုင္လည္း အေမႊးနံ ့သာျဖင့္
သန္ ့စင္လိုက္၏။ ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ရည္မွန္းကာ ပလႅင္ေပၚက်စ္လ်စ္စြာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ပလႅင္ေရွ ့ၾကမ္းျပင္မွာေတာ့ အ၇ွင္မႏွင့္ တကြ အေျခြအရံသင္းပင္မ်ား ကိုင္းညႊတ္ေသာကိုယ္ျဖင့္ လက္အုပ္ခ်ီလွ်က္
တရားနာယူရန္တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာ ရွိေနၾက၏။

“မူလတရားပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶကိုပထမရွိခိုးပါ့မယ္။ ဗုဒၶကိုႏွလံုးသြင္းလက္အုပ္ခ်ီျပီး ရိုရိုေသေသနာယူပါ. ကၽြန္ေတာ္မရဲ ့
ရုပ္ခႏၶာကို ပဓာနမထား အာရံုတစ္ပါးစိတ္မသြားပဲ တရားေတာ္ကို သာေလးေလးနက္နက္နားစိုက္ပါ”
ဗုဒၶထံေတာ္ပါးမွ နာၾကားမွတ္သားခဲ့ရသမွ်ကို တစ္ပုဒ္တစ္ပါဒမွ်မက်န္ ေအာင္ ေသခ်ာဃနစြာ အစဥ္အတိုင္းေဟာျပလိုက္ရာ
တရားေတာ္၏အဆံုးတြင္ အ၇ွင္မႏွင့္တကြ ရံေ၇ြေတာ္ အားလံုးတို ့သည္ “ေသာတပတၱိဖိုလ္” ၌ တည္ကာ အရိယာႏြယ္၀င္
“ေသာတပန္”မ်ားျဖစ္သြားၾကပါသည္။

ရုပ္ဆိုးျပီး အက်ည္းတန္လွတဲ့ခါးကုန္းမ “ခုဇၨဳတၱရာ” ရဲ ့အတြင္းအဇၥ်တ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္တ့ဲမေနာအလွကို သူတို ့ေတြ ့ျမင္ခဲ့ပါျပီ။
တရားေတာ္ရဲ ့တန္ဖိုးကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳၾကရေပျပီ။ သူမအား အရွင္မမွ အခိုင္းအေစ အထိန္းေတာ္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ခြင့္
ေပးလိုက္ပါျပီ။တရားေတာ္နဲ ့သီလရဲ ့ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင္ ့သူမ ကၽြန္ ဘ၀မွကင္းလြတ္ရပါျပီ။

“အို..အေမ.ျပဳဖြယ္ကိစၥမွန္သမွ် ဘာမွ်မလုပ္ပါနဲ ့ေတာ့ အေမ၊ မိခင္အရာမွာေနျပီး ဆံုးမသြန္သင္ပါ။ဆရာအျဖစ္ႏွင့္
နည္းေပးလမ္းညႊန္ပါ။ ဗုဒၶေဟာၾကားသမွ်တရားေတာ္မ်ားကို သမီးေတာ္တို ့ကိုယ္စား သြားေရာက္နာၾကားျပီး တဆင့္ျပန္လည္ေဟာေျပာေပးဖို ့အေမတာ၀န္ယူေပးပါ”

သူမအား အရွင္မကအစ မိခင္ေနရာမွာထားျပီးဆည္းကပ္ရိုေသမွဳျပဳၾကေလျပီ။သူမ၏ရုပ္နာမ္အစုသည္ ၾကည္ညိုဖြယ္မဟုတ္
သီလ သမာဓိ သိကၡာ ပညာ ဆိုတဲ့ ဓမၼတရား ကိန္း၀ပ္ေနေသာ ေစတီအိမ္ၾကီး အျဖစ္ ျမင့္ျမတ္ေသာဂုဏ္ေဆာင္ျခင္းသည္သာလွ်င္ ျဖစ္ေၾကာင္းေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ပါ၏။
ထိုအခ်ိန္ကာလကစျပီး သူမမွာ ေန့စဥ္ပန္းေတာ္၀ယ္ဆက္ရမည့္တာ၀န္အစား ေကာသဗၺီျပည္အတြင္းဗုဒၶၾကြျမန္းေတာ္မူေလရာ
သြားေရာက္ဖူးေတြ ့ျပီး တရားနာရစျမဲ။ဗုဒၶေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ ဓမၼဂါထာ အျဖာျဖာကို နာယူမွတ္သားခြင့္ရစျမဲ။
နာအပ္ျပီးေသာ တရားေတာ္တို ့ကိုလည္း ဗုဒၶကို ကိုယ္တိုင္ဖူးေျမာ္ခြင့္ မရရွာေသာ အရွင္မႏွင့္အေျခြအရံမ်ားအားတဆင့္ျပန္လည္ေဟာေျပာခြင့္ရပါသည္။
သူမသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ တရားေတာ္ ကို တစ္ၾကိမ္တစ္ခါနာၾကားရံုျဖင့္ အာဂံုေဆာင္ျပီးျပန္လည္ေဟာျပနိဳင္ေသာ
ညဏ္ၾကီးရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါ၏ ပညာပါရမီထူးခၽြန္သူလည္းျဖစ္ပါ၏
သူမ၏ ထိုးထြင္းညဏ္ႏွင့္ပါရမီကို ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ကပင္ခ်ီးက်ဳးလွ်က္

“အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ အရာတြင္ အသာဆံုး အျမတ္ဆံုး ဧတဒဂ္ ဘြ ့ဲ” ကို ေပးသနားေတာ္မူ၏။
အရွင္မအားတဆင့္ျပန္လည္ေဟာျပခဲ့သည့္တရားေတာ္
စုစုေပါင္း(၁၁၂)သုတ္ ၇ွိျပီး ကၠတိ၀ုတၱပါဠိေတာ္ ဟူေသာအမည္ျဖင့္ သဂၤါယနာတင္ရာတြင္ ပါ၀င္သည္အထိ ပိဋိကတ္ေတာ္တြင္
စာတင္ခံရေသာ စံျပ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္.။

ဤကဲ့သို ့ျမတ္စြာဘုရားခ်ီးျမွင္ေတာ္မူေသာ “ဧတဒဂ္” ဂုဏ္ထူးဘြဲ ့ကို သူမအခ်ီးအႏွီးရခဲ့သည္မဟုတ္ပါ။ခါးကုန္းျပီး ရုပ္ဆိုးေသာ ကၽြန္မ ဘ၀ေရာက္ခဲ့ရတာလဲ
တမင္ေရာက္ခဲ့ရျခင္းမဟုတ္ပါ။အတိတ္ဘ၀က သူမကိုယ္တိုင္ ျပဳခဲ့ေသာ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္သာျဖစ္ပါသည္။
“ခုဇၨဳတၱရာ ”မည္ေသာ သူမသည္..ပဒုမုတၱရ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္အခါက ပင္ ဧတဒဂ္ဆု ကိုပန္ဆင္ကာ နိတယဗ်ာဒိတ္ ရခဲ့ျပီးသူျဖစ္ပါသည္။
ထိုကာလမွစျပီး ဘ၀တစ္သိန္းပတ္လံုး သူေဌးသမီးအျဖစ္ လူ ့ျပည္မွာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ၊နတ္ျပည္မွာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ကာမသုဂတိ ဘံုတို ့၌သာ အခါခါက်င္လည္ခံစား
ခဲ့ရပါ၏ ဤဘဒၵ ကမၻာမွာ ကႆပျမတ္စြာဘုရား၇ွင္ ပြင့္ေတာ္မူသည့္အခါ ဗာရာဏသီျပည္တြင္ သူေဌးသမီးျဖစ္ခဲ့ရျပန္ပါသည္. ထိုသူေဌးသမီးႏွင့္ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ
အာသေ၀ါကုန္ခမ္းျပီးေနသည့္ ရဟႏၱာ ေထရီတစ္ပါးသည္ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္တြင္ သူေဌးသမီးဖူးေျမာ္ခြင့္ရေစရန္ ေရာက္လာပါသည္။
သူေဌးသမီးကားေၾကးမံုထက္တြင္ အလွျပင္ေနဆဲမို ့အနီးအနားမွာ ခိုင္းေစရမည့္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွမရွိ၊ရဟႏၱာ ေထရီမက မလွမ္းမကမ္းမွာ ထိုင္လိုက္သည္။
တပည့္ေတာ္မ အလွျပင္ဆဲမို ့၀စီကံမေနာကံနဲ ့ပဲ ၇ွိခိုးပါသည္။တပည့္ေတာ္မကိုသနားသျဖင့္ လက္၀တ္လက္စာ ဘူးေလး
ယူေပးပါဦး.ေညာင္ေစာင္းေပၚက ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ ရွိပါတယ္။ရိုင္းပ်ၾကမ္းတမ္းစြာ အမိန္ ့ေပးခိုင္းေစမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ပါ.
အလြန္ယဥ္ေက်းခ်ိဳသာစြာျဖင့္အကူအညီေတာင္းသည့္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ခိုင္းခဲ့မိပါသည္။
ထိုအခါရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူတဲ ့ေထရီမက သူမရဲ ့ေ၇ွ ့ေရးကို ၾကံဆေတြးျမင္ေတာ့.
“ဒီမိန္းကေလး သူခိုင္းတာကိုယူမေပးရင္ ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးရန္ျငိဳးဖြဲ ့ျပီး ငရဲေရာက္ေတာ့မွာပဲ။ယူေပးျပန္ရင္လဲ သူတစ္ပါးရဲ ့ကၽြန္
ဘ၀ေရာက္ရလိမ့္မယ္။ငရဲက်တာနဲ ့စာရင္ ကၽြန္ျဖစ္ရတာေတာ္ခ်ည္းေသးရဲ ့လို ့ေတြးမိျပီး သူေဌးသမီးခိုင္းတာယူေပးလိုက္ပါသည္။
ရဟႏၱာျမတ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာသူေတာ္ေကာင္းတို ့မည္သည္ မိမိအက်ိဳးထက္ သူတစ္ပါးအက်ိဳးကို အျမဲၾကည့္တတ္ပါသည္။
အမွတ္တမဲ့ေလးခိုင္းေစမိခဲ့ေသာ္လည္း သူမခိုင္းေစလိုက္သူမွာ ကိေလသာျပည့္ေနတဲ ့သာမန္လူမွမဟုတ္ပါဘူး။
သူမထက္ျမင့္ျမတ္တဲ့
သီလ သမာဓိ သိကၡာ ပညာ နဲ ့ျပည့္စံုတဲ့ အရိယာႏြယ္၀င္ ရဟႏၱာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘ၀ ေပါင္း ၅၀၀ တိတိ သူတစ္ပါး၏အိမ္တြင္
အခိုင္းအေစကၽြန္မ ဘ၀ျဖစ္ခဲ့ရရွာသည္။
“ခုဇၨဳတၱရာ”မည္ေသာ သူမ ခါးကုန္းရသည္က သဗၺင္ညုတဘုရားရွင္တစ္ဆူႏွင့္တစ္ဆူၾကား သာသနာပ အခါကာလမ်ားတြင္
ပေစၥက ဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္မ်ားပြင့္ထြန္းေပၚေပါက္တတ္ပါသည္။
ပေစၥကဗုဒၶါ ဆိုတာက.....သစၥာေလးပါးတရားကို ကိုယ္တိုင္ပဲသိျပီးသူတစ္ပါးကိုမေဟာျပနိဳင္ပါဘူး။ဘုရားေတာ့ဘုရားပါဘဲ.နားလည္ေအာင္ေျပာရင္ေတာ့ဘုရားငယ္ေပါ့.
သမၼာသဗၺဳဒၶ ဗုဒၶြါ..ဆိုတဲ့ျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ သစၥာေလးပါးတရားေတာ္ကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္လည္းသိျပီး ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအမ်ားကိုနားလည္ေအာင္ေဟာျပနိဳင္ပါတယ္။
ေဂါတမဆိုတဲ့သမၼာသဗၺဳဒၶ ဘုရားမပြင့္မီဗာရာဏသီျပည္မွာ ျဗဟၼဒတ္မင္းျပဳစဥ္အခါက သူမဟာ ဘုရင္မင္းျမတ္ရဲ ့ေမာင္းမမိႆံ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။နန္းေတာ္သို ့ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ ပေစၥက ဗုဒၶါ အ၇ွင္ျမတ္၇ွစ္ပါးအနက္ တစ္ပါးသည္ ခါးအနည္းငယ္ကုန္းေန၏ ဤသည္ကိုျမင္ေသာ ေမာင္းမငယ္သည္ ကမၼာလာရံု၍ေရႊခြက္ကိုကိုင္ကာ ခါးကုန္းေသာ ပေစၥကဗုဒၶါအသြင္ပမာ လွည့္လည္လွ်က္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ကုန္းကြကုန္းကြ လုပ္ျပကာ အရွင္ျမတ္ေနာက္ကြယ္တြင္ ေလွာင္ေျပာင္ပ်က္ရယ္ျပဳ၍ဟားတိုက္ရယ္ေမာခဲ့ပါသည္။ သူေတာ္ေကာင္းတို ့အားေလွာင္ေျပာင္ေစာ္ကားမိေသာ အကုသိုလ္ကံ
ေစတနာေၾကာင့္ သူမမွာ ခါးကုန္းမ ဘ၀ေရာက္ခဲ့ရပါသည္။

မေျပာပေလာက္ေသာ အေသးအမႊားဟုထင္မိမွားကာ အမွတ္တမဲ့ျပဳခဲ့ေသာ မေကာင္းမွဳ၏အကုသိုလိကံ အက်ိဳး၀ိပါကသည္
ရံဖန္ရံခါ ဘ၀သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ေက်ာေကာ့ေအာင္ခံရတတ္သည္။ ေျမြေပြးကိုငယ္သည္ဟုအလမၼယ္မျပပါႏွင့္
ဆိုသည့္စကားအတိုင္း အကုသိုလ္ကံကိုလည္း ဒါေလးမ်ားဟု ေယာင္မွားကာ မျပဳမိဖို ့သင္ခန္းစာယူဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ တြင္
့“အၾကားအျမင္ဗဟုသုတအရာတြင္အသာဆံုးအျမတ္ဆံုးဧတဒဂ္”ဆုကိုသူမရခဲ့သည္က
ဗာရာဏသီနန္းေတာ္တြင္း၀ယ္ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္မ်ားရွစ္ပါးအားႏို ့ဃနာဆြမ္းပူကို သပိတ္အျပည့္ေလာင္းလွဳလိုက္ရာ
အ၇ွင္ျမတ္မ်ားမွာ ပူလြန္းေသာေၾကာင့္ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ ေျပာင္းကာကိုင္ၾကရကုန္သည္။အရွင္ျမတ္တစ္ပါးအားခါးကုန္းဟန္ျပ၍ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့ေသာသူမသည္ အရွင္ျမတ္တုိ ့လက္အပူသက္သာစိမ့္ေသာငွာ မိမိ၏လက္ေကာက္ရွစ္ဖက္ျဖင့္ သပိတ္ေျချပဳရန္လွဳဒါန္းျပီး
“အ၇ွင္ဘုရားတို ့သိေသာ တရားမ်ား သိရပါလို၏” ဟုဆုေတာင္းေတာင္းခဲ့ဖူး၍ ယခု ေဂါတမဘုရားရွင္လက္ထက္ ခါးကုန္း၍အရုပ္ဆိုးေစကာမူ “အၾကားအျမင္ဗဟုသုတဧတဒဂ္”ဘြဲ ့ထူးကိုဆြတ္ခူးရရွိခဲ့ပါသည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္သည္ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမခြဲျခားပါ.မ်က္ႏွာၾကီးငယ္မလိုက္ ..အရုပ္ဆိုး ရုပ္လွတာနဲ ့မဆိုင္
မ်ိဳးရိုးအဆင့္အတန္း မရွိ ဂုဏ္အနိမ့္အျမင့္မရွိ အတိတ္ဘ၀က ျပဳခဲ့ဖူးသည့္ကုသိုလ္၊ပန္ဆင္ခဲ့ဖူးသည့္ဆုထူးႏွင့္
ျဖည့္ဆည္းခဲ့ေသာပါရမီအထံုတို ့သည္သာ ပဓာနျဖစ္ေလရာ ..
ခါးကုန္းျပီးအရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္လွတဲ့ သူမမွာ“ဧတဒဂ္ဘြဲ ့ထူးရေသာ အမ်ိဳးသမီးဆယ္ဦး” တြင္ ပါ၀င္ခြင့္ရခဲ့ေလသည္။
အဘယ္မွာလွ်င္ ဆင္းရဲသျဖင့္ အားငယ္စရာလိုပါေတာ့အံ့နည္း။ အဘယ္မွာလွ်င္ ခါးကုန္းရုပ္ဆိုးသျဖင့္ ၀မ္းနည္းဖြယ္၇ွိပါေတာ့အံ့နည္း။
ယခုအခ်ိန္မွေတာ့သူမဟာျမင့္ျမတ္လွသည့္ ေသာတပန္ဆိုသည့္အရိယာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ..
ဘ၀ဟူသည္..အတိတ္သံသရာမွာ မိမိျပဳခဲ့သည့္(ေကာင္းမွဳ..မေကာင္းမွဳ) ကံစီမံရာအတိုင္းသာခံၾကရ၏ ကံကိုမထိန္းခ်ဳပ္နိဳင္လွ်င္
ေႏြဦး၏ေလရူးတိုက္ေသာရြက္ေၾကြပမာ လြင့္ခ်င္ရာလြင့္ျပီးက်ခ်င္ရာက်ေနတတ္ပါ၏
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္တတ္ေသာကံကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိဳင္ရန္မွာကား ၀ိပႆနာ ညဏ္သာလွ်င္ျဖစ္ေပေတာ့သည္.။
။.........................ျပီး...ပါ.....ျပီ..............................။
ဒီပိုစ့္ေလးက မေလးျငိမ္ရဲ ့(အဆင့္ျမင့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား) ထဲက သံေ၀ဂယူစရာေကာင္းတဲ့
“ခုဇၨဳတၱရာ”ရဲ ့ရာဇ၀င္ေလးပါ။ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္လက္ထက္မွာ
စံျပဳထုိက္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီး ဆယ္ဦး ရွိပါတယ္။
(၁) သာမာ၀တီ မိဖုရား...“အသာဆံုးအျမတ္ဆံုးေမတၱာရွင္(ေမတၱာ၀ိဟာ၇ီ) ဧတဒဂ္ဘြဲ ့”
(၂)ခုဇၨဳတၱရာ ကၽြန္မ........“အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ အသာဆံုးအျမတ္ဆံုး ဧတဒဂ္ဘြဲ ့”
(၃)သူေဌးမေလးဥတၱရာ...“ေမတၱာစ်ာန္၀င္စားရာမွာ အသာဆံုးအျမတ္ဆံုးဧတဒဂ္ဘြဲ ့”
(၄)သူေဌးသမီး...သုဇာတာ..“ပထမဦးစြာသရဏဂံုတည္ေသာအရာ၀ယ္ အသာဆံုးအျမတ္ဆံုးဧတဒဂ္ဘြဲ ့”
(၅) ရဟန္းအမၾကီး ကာတိယာနီ... “သာသနာေတာ္ကိုမတုန္မလွဳပ္သက္၀င္ယံုၾကည္သည့္အရာတြင္အသာဆံုးအျမတ္ဆံုးဧတဒဂ္ဘြဲ ့”
(၆)ဥပါသိကာမ....ကာလီ..“တဆင့္ၾကားရံုျဖင့္ ရတနာသံုပါအား ၾကည္ညိုေသာအရာတြင္ အသာဆံုးအျမတ္ဆံုးဧတဒဂ္ဘြဲ ့”
(၇)ဥပါသိကာမ သုပၸိယာ....“သူနာကိုထူးခၽြန္စြာျပဳစုေသာ အရာ၀ယ္ အသာဆံုးအျမတ္ဆံုး (ဂိလာႏုပဌာကီ )ဧတဒဂ္ဘြဲ ့”
(၈)သုပၸ၀ါသာ(ရွင္သီ၀လိ မယ္ေတာ္) “မြန္ျမတ္ေသာလွဳဖြယ္၀တၳဳတို ့ကို ေပးလွဴေသာအရာ၀ယ္ အသာဆံုးအျမတ္ဆံုးဧတဒဂ္ဘြဲ” ့
(၉)ေက်ာင္းအစ္မၾကီး ၀ိသာခါ.“ျမတ္ဘုရားႏွင့္သံဃာေတာ္တို ့ကိုအလုပ္အေကၽြးျပဳရာတြင္အသာဆံုးအျမတ္ဆံုး ဒါယိကာ ဧတဒဂ္ဘြဲ ့”
(၁၀)နကုလ၏မိခင္(ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဘ၀ေဟာင္းမွ မိခင္) “ခင္ပြန္းအေပၚ၌ေမတၱာသစၥာၾကီးမားေသာ၊ ခင္ပြန္းသည္အားတရားဓမၼျဖင့္ဆံုးမတတ္ေသာစံျပ ဇနီးေကာင္းဆု”

အဲ့ဒီစံျပဳထိုက္တဲ့ ဆယ္ဦးထဲက .သံေ၀ယူစရာ မွတ္သားစရာ အတုယူစရာ ေကာင္းတဲ့ သူေတြက
(၁)သာမာ၀တီ
(၂)ခုဇၨဳတၱရာ
(၃)ဥတၱရာ
(၄)သုပၸ၀ါသာ......တို ့ပါဘဲ...
က်န္တဲ့ သးံုေယာက္အေၾကာင္းကို ဗဟုသုတရဖို ့ ေနာက္လေတြမွာ ခ်မ္းခ်မ္းပိုစ့္အျဖစ္တင္ေပးပါ့မယ္..

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မ်ားအတြက္ မွတ္သားထားရမယ့္အခ်က္က ...

့ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားတဲ့ ဓမၼ ဟာ
အလုပ္မလုပ္ဘဲနဲ ့ကိုယ္ပိိုင္အရည္အခ်င္းမရွိဘဲ က်ိဳးစားအားထုတ္မွဳ မရွိဘဲ အေခ်ာင္ေပးနိဳင္တဲ့ ဘာသာမဟုတ္ဘူးတဲ့ ။
လိုခ်င္တာကို လက္ျဖန္ ့ဆုေတာင္းတိုင္း ရတဲ့ အရာေတြမဟုတ္ဘူးတဲ့။
ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့..
ျမတ္စြာဘုရားဟာ ဖန္ဆင္းရွင္ တန္ခိုးရွင္ God . Godhead မဟုတ္လို ့ပါဘဲ.။ဒါကိုဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေလးေလးနက္နက္မွတ္သားေစခ်င္ပါတယ္။

သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး (အရွင္ညာဏိႆရ) က

ဗုဒၶရဲ ့ေဟာၾကားထားထားတဲ့ “Dhama” ဆိုတဲ့ “တရား'' သည္ “ Religion" မဟုတ္ပါတဲ့...
Religion for Belief,Worship,and Prayer . ယံုၾကည္မွဳ .ကိုးကြယ္မွဳ. ဆုေတာင္းမွဳ ေတြျပဳတာဟာ Religion ပါ။

ဗုဒၶေဟာတဲ့ ''Dhama"မွာေတာ့ ယံုၾကည္မွဳ = belief,ကိုးကြယ္မွဳ = worship,ဆုေတာင္းမွဳ =prayer .ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ိဳးမပါပါဘူး။
ဗုဒၶေဟာထားတဲ့ “Dhama” မွာေတာ့..
For Learning.......သင္ၾကားဖို ့
For Practice........ က်င့္ဖို ့
For Penetration....ထိုးထြင္းသိျမင္ဖို ့
တဲ့ ...
ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ခ်မ္းသာျခင္းေတြကို
ကိုယ္တိုင္က သင္ၾကားရလိမ့္မယ္.
ကိုယ္တိုင္က က်င့္ၾကံ ၾကိဳးစားရမယ္..ျပီးေတာ့
ကိုယ္ပိုင္ညဏ္နဲ ့မွန္ကန္စြာ ထိုးထြင္းသိျမင္ရပါလိမ့္မယ္..

စစ္မွန္တဲ့ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာကို ကိုးကြယ္ခြင့္ရတာ၊ သီလ သမာဓိ သိကၡာ ပညာ နဲ ့ျပည့္စံုတဲ့ သံဃာေကာင္းေတြ
ဖူးေျမာ္ခြင့္ရတာ ျမန္မာနိဳင္ငံတစ္နိဳင္ငံပဲရွိပါတယ္။
ဒီေခတ္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုယ္က်င့္တရားေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတာ
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ လမ္းေပၚေရာက္ျပီး ပ်က္စီးေနတာ
ဆင္းရဲငတ္ျပတ္ေနတာကို လူေတြက အစိုးရ မေကာင္းတာလို ့ပဲ အျပစ္တင္ၾကတာမ်ားတယ္.ေနာ္.

ဥပမာတစ္ခုေပးမယ္.အခုဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္တဲ့ ထိုင္းနိဳင္ငံက ထိုင္းဘုရင္ ကို တစ္နိဳင္ငံလံုးက ခ်စ္ၾကပါတယ္ .
မင္းက်င့္တရား (၁၀)ပါးနဲ ့လဲ တိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္.စီးပြါးေရးလဲ ေကာင္းၾကပါတယ္.
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က်င့္တရားေတာ့ လူတိုင္းမေကာင္းပါဘူး.စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ ဆင္းရဲသားလဲ အမ်ားၾကီးပါပဲ။
သူခိုးဂ်ပိုး မုဒိမ္းသမားလဲအမ်ားၾကီးပါဘဲ။ ဒါကို ဘုရင္အသံုးမက်လို ့ေျပာလို ့ရလား။

ကဲ ခ်မ္းသာတဲ့ အေမရိကားလိုအေနာက္နိဳင္ငံကလူေတြေရာ တန္ဖိုးရွိတဲ့ပိုက္ဆံကိုကိုင္ခြင့္ရေနတာပဲ
လိုခ်င္တာ လြယ္လြယ္နဲ ့ရေနတာပဲ.ဘာလို ့မ်ား
လိင္မွဳကိစၥေတြ .ရာဇ၀တ္မွဳေတြ လူသတ္မွဳေတြ
မ်ားေနရတာလဲ..အဲ့ဒါလဲ သမၼတေၾကာင့္လို ့ေျပာလို ့ရလား..

ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ ကိုယ္တိုင္က က်င့္ရတာေလ.
ကိုယ့္သိကၡာ ဆိုတာလဲ ကိုယ္တိုင္က ထိန္းရတာေလ
ခ်မ္းသာဖို ့ကိုယ္တိုင္က အလုပ္ၾကိဳးစားရတာေလ.
မိမိကိုယ္သာကိုးကြယ္ရာေလ...

ခ်မ္းခ်မ္းၾကားဖူးတဲ့ စကားပံုေလးက..
“Money is Second God!” ေငြဟာဒုတိယ ဘုရားသခင္တဲ့..
မွန္တာေပါ့..
အဲ့ဒီေငြေၾကာင့္ပဲ လူေတြ တစ္ေန ့တစ္ေန ့ပင္ပင္ပန္းပန္း နဲ ့အလုပ္လုပ္ေနၾကရေလ.
ခိုးဆိုးတိုက္ခိုက္ လုယက္ေနၾကရတာေလ။
လိမ္လည္ျပီးမတရားစီးပြါးရွုာေနၾကတာေလ.
ရလာေတာ့ေရာ..
ကိုယ့္ကိုယ္ စစ္မွန္တဲ့ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြတစ္ကယ္ ေပးလား..ေသခ်ာစဥ္းစားပါ.

တစ္ေလာကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို တိုင္တည္ထားတဲ့ကဗ်ာေလးပါ..

”

ျမင္ေစခ်င္လိုက္တာ အေဖေရ

အေဖအသက္နဲ့ရင္းခဲ့တဲ့နိဳင္ငံေလ

အေဖေပ်ာခဲ့သလို ဖာနိုင္ငံကိုၿဖစ္လို.

ညေနရီတေရာ ရန္ကုန္ၿမိဳ.လည္တေက်ာ

ဖာေတြေပါမ်ားေနတာ။

ျမန္မာနိဳင္ငံ ဖာနိဳင္ငံျဖစ္လာျပီဆိုတာ တစ္ကယ္ပဲလား.
ျပည္သူေတြငတ္ျပတ္ေနတာေရာတစ္ကယ္ပဲလား.
ျမန္မာနိဳင္ငံဟာ ဆိုမာလီယာလို ပူျပင္းေျခာက္ေသြ ့တဲ့ေရေျမမဟုတ္ပါဘူး.
သီးပင္စားပင္ေတြ အိမ္တိုင္းစိုက္ပ်ိဳးနိဳင္ ပါတယ္..
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ ကန္စြန္း၇ြက္မ်ားေစ်းၾကီးလိုက္တာတဲ့ ။
ကိုယ့္အိမ္က ပိုတဲ့ေျမကြက္ေလးမွာ ခ်ဥ္ေပါင္.ငရုတ္ပင္ေတာ့စိုက္လို ့ရပါေသးတယ္.။
ျခံစည္းရိုးေလးမွာ ဗူးပင္ေလး သခြားပင္ေလး စိုက္လို ့ရေသးတယ္။
ျမန္မာစကားပံုရွိတယ္ေလ.အိမ္ေနာက္ေဖးေစ်းဆိုင္တယ္တဲ့.
အေမေမြးထားတဲ့ေျခလက္ႏွစ္ဖက္က သမာအာဇီ၀နဲ ့ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ အလုပ္လုပ္နိဳင္ပါေသးတယ္။
အေခ်ာင္လိုခ်င္တဲ့စိတ္ေလးသာ မေမြးမိေအာင္ၾကိဳးစားပါ။
ျမတ္စြာဘုရား ခ်မွတ္ထားတဲ့ ေလာကလူသားခ်မ္းသာဖို ့အေျခခံ က်င့္၀တ္ (၅)ခ်က္က
သူ့အသတ္သတ္ျခင္း
သူ ့ဥစၥာ ခိုးယူျခင္း
လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားျခင္း
ေသရည္ေသရက္ ေသာက္စားျခင္း
သူတစ္ပါးသားမယားျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္း(သူတစ္ပါး မရင္ငယ္ လင္ငယ္ ေနျခင္း)
ဆိုတဲ့က်င့္၀တ္ေလးသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္း က်င့္ၾကံေနထိုင္နိဳင္္ၾကဖို ့ပဲလိုတာပါ.
လူလူခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ စာနာစိတ္နဲ ့တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေဖးမကူညီနိဳင္ဖို ့ပဲလိုပါတယ္။
သမာအာဇီ၀ နည္းနဲ ့စီးပါြး ၇ွာတတ္ဖို ့ပဲလိုပါတယ္။
ကိုယ့္ဘ၀ ကို မွန္ကန္တဲ့ အျမင္နဲ ့ျပဳျပင္ဖို ့ပဲလိုပါတယ္။
အ၇ွင္ဇ၀န(ေမတၱာ၇ွင္ေရႊျပည္သာ) ကေလာကမွာ လူ သံုးမ်ိဳး ၇ွိပါတယ္။

(၁)ပညာညဏ္ၾကီးတဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ သူတစ္ပါးရဲ ့အမွားကို ၾကည့္ျပီး ကိုယ္တိုင္က မမွားေအာင္ သင္ခန္းစာယူတတ္ သံေ၀ဂယူတတ္တယ္။သူတို ့လိုမမွားေအာင္ ကို္ယ့္ကိုယ္ကို ဆင္ျခင္တယ္။

(၂) ပညာညဏ္နည္း တဲ့သူေတြကေတာ့ သူတစ္ပါးရဲ ့အမွားကို ၾကည့္ျပီး သင္ခန္းစာမယူတတ္ဘူး။ကိုယ္တိုင္က အမွားက်ဳးလြန္ေတာ့မွ မွားမွန္းသိျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆင္ျခင္နိဳင္တယ္တဲ့။

(၃)ပညာညဏ္ လံုးလံုးမရွိတဲ့သူေတြဟာ ကိုယ္တိုင္က မွားေနတာေတာင္ သင္ခန္းစာမယူတတ္ဘူး။ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေကာင္းေအာင္မေနတတ္ဘူး မျပဳျပင္တတ္ဘူးတဲ့။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား“ခုဇၨဳတၱရာ” ကို သံေ၀ဂယူပါ.
ဒီဘ၀မွာ ဆင္းရဲျခင္းအေၾကာင္းတရားကို အတိတ္က အကုသိုလ္ကံလို ့မွတ္ျပီး ေမ့ပစ္လိုက္ပါ။
လက္ရွိဘ၀ကို ပဲ မွန္ကန္တဲ့ အေတြးအျမင္ေတြရွိေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ ့အဆံုးအမနဲ ့ကိုယ့္ဘ၀ကို တည္ေဆာက္နိဳင္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ..
ပစၥၫ္းဥစၥာ ဆင္းရဲတာ သနားမယ့္သူ၇ွိပါတယ္.
ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္စီးတာ သိကၡာ ဆင္းရဲတာ သနားမယ့္သူမ၇ွိ ပါဘူး.

ဘ၀မွာ လူခ်မ္းသာဖို ့ထက္ စိတ္ခ်မ္းသာဖို ့ရွိေအာင္ ေနတတ္မွ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ရက်ိဳးနပ္မယ္လို ့ထင္ပါတယ္..
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား မွန္ကန္တဲ့အေတြးအျမင္နဲ ့ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ဘ၀ေလးပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရၾကပါေစလို ့
ဆႏၵျပဳလွ်က္..

***Difference Between Having And Living***
***ဘ၀တြင္ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ေအာင္ ေနထိုင္ျခင္းတို ့၏ ျခားနားခ်က္ကိုသိပါ***

ခ်မ္းခ်မ္း(၇ြာသူေလး)http:.//www.haymonchan.blogspot.com