***သားမက္ေကာင္းေလး ရထားတယ္***

တစ္ခါတုန္းက ေရးျမိဳ ့ မြန္ရြာငယ္ေလးတစ္၇ြာမွာ သူၾကီးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။သူၾကီးမွာ အ၇ြယ္ေရာက္သမီးပ်ိဳတစ္ေယာက္လဲ၇ွိပါတယ္။
သမီးက ရုပ္ကေလးကလွ ရြာကြမ္းေတာင္ကိုင္ လဲျဖစ္ေတာ့ ရြာထဲက ကာလသားေတြက လည္း သူၾကီးသမီးကို ရဖို ့သူၾကီးကို ဖားတဲ့သူကဖား။
ရာသီထြက္သီးႏွံေတြကို ပိုးေၾကးပန္းေၾကးလာေပးနဲ ့ဆိုေတာ့ သူၾကီးမွာ သမီးေခ်ာအတြက္ ဂုဏ္ယူေနတာေပါ့။ သားမက္ေကာင္း ေလး ရဖို ့
သမီးကို ဘယ္ လို လူမ်ိဳးနဲ ့ေပးစားရင္ေကာင္းမလဲလို ့ သူၾကီးမွာ ေသခ်ာစဥ္းစားခန္း၀င္ေနပါတယ္။ သူၾကီးက နဂိုကတည္းက ခ်မ္းသာျပီးသားဆိုေတာ့
လူေပါ့ေၾကာ့လက္ေၾကာမတင္းတဲ ့သူေဌးသား နဲ ့ေပးစားရင္ မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္နဲ ့ငါ့ ရွိတဲ့ စည္းစိမ္ပါ ေျပာင္လိမ့္မယ္။ ရိုးရိုးသားသား နဲ ့ၾကိဳးစားတဲ့
ပညာမတတ္ ငတံုး နဲ ့ေပးစားရင္လည္း ဦးေႏွာက္မ၇ွိ ေတာ့ သူမ်ားလိမ္တာ ခံ၇ျပီး မြဲဦးမယ္။ဒါ့ေၾကာင့္ အေတြးအေခၚ ေကာင္းတဲ့ ဗဟုသုတ ၇ွိတဲ့ စာတတ္ေပတတ္ တဲ့သူနဲ ့ေပးစားရင္ေတာ့ ငါ့စည္းစိမ္ေတြ တိုးတက္ၾကီးပြါး ေအာင္ ဦးေႏွာက္သံုးျပီး လုပ္ေတာ့ ၾကီးပြါး နိဳင္တယ္ လို ့စဥ္းစားမိျပီး
ရြာထဲက စာတတ္ ေပတတ္ ျပီး အေတြးအေခၚေကာင္းတ့ဲ ျမိဳ ့ေက်ာင္းတတ္ဖူးတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ နဲ ့သမီးျဖစ္တဲ့သူနဲ ့ေပးစားလိုက္ပါတယ္။

သမီးျဖစ္တဲ့သူနဲ ့ေပးစား ျပီးတဲ့ ေနာက္ သားမက္ ကို သူၾကီးအိမ္မွာပဲ ေပးေနပါတယ္။စီးပြါးေရးကို စာတတ္ေပတတ္တဲ့ သားမက္နဲ ့ေပါင္းျပီး ၾကီးပါြးေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ ့ေပါ့။ဒါေပမယ့္ သားမက္က သူၾကီးအိမ္ေရာက္တာ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေပမယ့္ စီးပြါးေရးလုပ္ဖို ့တစ္ခြန္းမွ မေမးပါဘူး။
အိမ္အလုပ္လဲ ဘာမွ ၀ိုင္းကူျပီးမလုပ္ဘူး။ထမင္းစားေသာက္ျပီးရင္ အိမ္ေရွ ့ခန္းမွာ ေသခ်ာတင္ပလႅင္ေခြ ထိုင္ သူ ့လက္နဲ ့ေမးေစ့ ေအာက္က မုတ္ဆိတ္ေမြး ေရးေရး ကိုလက္နဲ ပြတ္ျပီး တစ္ခုခုကိုေခါင္းတညိတ္ညိတ္ နဲ ့ေတြးေနတာ ကို သူၾကီးကေတာ္ က မိန္းမပီပီ လက္ေၾကာမတင္းတဲ့ သားမက္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးအျမင္ကတ္လာတာနဲ ့...
.“ရွင္ေျပာေတာ့ ရွင္သားမက္ေကာင္းေလး ရထားတယ္ဆို စာတတ္ေပတတ္ အေတြးအေခၚ ေကာင္းတဲ့ သားမက္ဆို အခုေတာ့ ဘာအလုပ္မွ လုပ္တာလဲမေတြ ့ပါလားေတာ့”

သူၾကီးက..“ဟ..ရွင္မရ..အဲ့ဒါ ေခါင္းသံုးေနတာကြ ဦးေႏွာက္ရွိတဲ့သူေတြဟာ သူမ်ားလို ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္စရာမလိုဘူး။ မင္းမၾကားဖူးဘူးလား အၾကံေကာင္းတစ္ခ်က္ ကံေကာင္းရင္ တစ္သက္တဲ့ ငါ့သားမက္ အလကားထိုင္ေနတာမဟုတ္ဘူး စီးပြါးေရးလုပ္ဖို ့တစ္ခုခုကို ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေနတာကြ”

သူၾကီးကေတာ္လဲ...ဘုမသိ ဘမသိ နဲ ့“ေၾသာ္..အဲ့ဒီလိုလား...”

“ေအး မင္းတို ့မိန္းမေတြမ်ား ပစိပစပ္နဲ ့ပြစိပြစိ ျပႆနာရွာဖို ့ဆို ေတာ္ေတာ္ တတ္တယ္”

သူၾကီးမွာ သူေရြးထားတဲ့ စာတတ္ေပတတ္ သားမက္ေကာင္းေလး ၾကားသြားရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာစိုးလို ့ သားမက္ဘက္က ေရွ ့ေနအျပည့္ လိုက္ေပးေနတာေပါ့။

အဲ့ဒီလို နဲ ့လနဲ ့ခ်ီၾကာလာေတာ့ သားမက္က အခုထိ စီးပါြးေရးလုပ္ဖို ့သူၾကီးကို ဘာမွမတိုင္ပင္ေသးေတာ့ သူၾကီးမွာေနမထိထိုင္မထိ ျဖစ္လာပါတယ္။
သားမက္ကို စေျပာရင္လည္း ကိုယ္က ျမိဳ ့ေက်ာင္းေတာင္တတ္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။စာတတ္ေပတတ္တဲ့ သားမက္ကို ဆရာ လုပ္တယ္လို ့ထင္သြားမွာလည္း ေၾကာက္ရေသး။
သူၾကီးကေတာ္က လည္း မိန္းမပီပီ အခုထိ ေရခပ္ ထင္းခြဲ ဖို ့ေတာင္ အားမကိုးရတဲ့ သားမက္ကို စားေသာက္ျပီးတိုင္း တင္ပလႅင္ခ်ိတ္ျပီး ေမးေလးပြတ္ ေနတဲ့ပံုစံျမင္တိုင္း မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးျဖစ္လာပါျပီ။
အဲ့ဒါနဲ ့သူၾကီးကလည္း မတတ္သာတဲ့ အဆံုး တင္ပလႅင္ေခြ ထိုင္ေနတဲ့ သားမက္နားကို သြားျပီး..

“သားေရ....မင္းကို အေဖ ၾကည့္ေနတာ ၾကာျပီ မင္းစားေသာက္ျပီးတိုင္း တစ္ခုခုကို ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ ့စဥ္းစားေနတာ ေတြ ့တယ္ကြ.ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ။
စီးပြါးေရးလုပ္ဖို ့စဥ္းစားမရျဖစ္ေနတာလား။အေဖက မင္းလို ျမိဳ ့ေက်ာင္းမတတ္ဖူးေပမယ့္ အေတြ ့အၾကံဳေတာ့ နည္းနည္းပါးပါးရွိပါတယ္။
ဘယ္လိုအခက္အခဲ ၇ွိေနလဲဆိုတာ အေဖ့ ကို ေျပာေလ။အေဖလဲ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ေလး အ ၾကံညဏ္ေပးပါ့မယ္ကြ၊”

အဲဒါနဲ ့သားမက္က သူ ့လက္နဲ ့ေမးေစ့ကိုပြတ္ျပီး သူၾကီးကို ျပန္ေျပာလိုက္တာက...

“ေၾသာ္...ဒီလို အေဖရ..ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားေနတာက..ေဟာ့ဒီ မုတ္ဆိတ္ေမြးနဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းေမြး ဟာ ဆံပင္ရဲ ့ ေရေသာက္ျမစ္ ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုတာကို ေသခ်ာေအာင္ အေျဖထုတ္ေနတာပါ”

“ ေဟ....မင္း လနဲ ့ခ်ီျပီး ထိုင္စဥ္းစားေနတာ စီးပြါးေရးအေၾကာင္းမဟုတ္ဘူးလား..”

“မဟုတ္ဘူး အေဖ....မုတ္ဆိတ္ေမြးနဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းေမြးဟာ ဆံပင္ရဲ ့ေရေသာက္ျမစ္ ျဖစ္နိဳင္မျဖစ္နိဳင္ဆိုတာကို အေျဖထုတ္ေနတာပါ”

သူၾကီးမွာလည္း အေတြးအေခၚေကာင္းတဲ့ စာတတ္ေပတတ္ သားမက္ေကာင္းေလးရဲ ့ေမးခြန္း ကိုၾကားျပီး ဘာျပန္ေျဖရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူးတဲ့..

ကဲ သူငယ္ခ်င္းတို ့ေတြထဲမွာလည္း ဘယ္သူမ်ား သူၾကီးရဲ ့သားမက္လို စာတတ္ ေပတတ္ျပီး ဗဟုသုတ နဲ ့ျပည့္စံုပါသလဲ..သိရင္ သူၾကီးကို ေရေသာက္ျမစ္ ဟုတ္မဟုတ္ ၀ိုင္းေျဖေပးလိုက္ၾကပါဦး။

ခ်မ္းခ်မ္းကေတာ့..ရြာသူ တံုးတံုးအအ ေလးမို ့သိလဲသိဘူး ေျဖလဲေျဖတတ္ဘူးေတာ့.....

ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ေရး ျမိဳ ့ က ဦးပဇင္းတစ္ပါးေျပာျပတဲ့ဟာသေလးပါ။ခ်မ္းခ်မ္းတို ့မြန္ျပည္နယ္ ၁၀ ျမိဳ ့နယ္က လူေတြအားလံုး ဟာ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးရင္ ေမာ္လျမိဳင္တကၠကိုလ္ မွာေက်ာင္းလာတတ္ရပါတယ္။အရင္တုန္းကဆို ေမာ္လျမိဳင္နဲ ့အရမ္းေ၀းျပီး အရမ္းေတာ က်တဲ့ မြန္ရြာငယ္ေလးေတြမွာ ျမိဳ ့ေက်ာင္းတတ္နိဳင္တဲ့ သူေတြ ေတာ္ေတာ္၇ွားေတာ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျမိဳ ့ေက်ာင္း တက္ ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္အထင္ၾကီးၾကတယ္။အခုေတာ့..ျမိဳ ့ေက်ာင္းတတ္သားမက္ ကိုေရြးမိလို ့
သူၾကီးလဲ..ဦးေခါင္း ကိုပ်ားတုတ္ တာထက္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းရွဳတ္သြားပါလိမ့္မယ္။
ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပါက္ကရေတြးတဲ့ သားမက္ေကာင္းေလးပဲေနာ့...

Written...By.... ခ်မ္းခ်မ္း(ရြာသူေလး) http://www.haymonchan.blogspot.com